ілік

I

зат. Қолға іліккен (тиген) бір нәрсе (зат). Оқушым айтушыдан болсын зият, Ақыл менен ғылымның білсін парқын. Астан жілік тістейсің, тойдан і л і к, Шарапатты жақсымен жүрсең жақын (Жеті ғасыр., 2, 112).

II

Ілікке алынды. Қатарға қосылды, есепке кірді. Ұшқалақ адам – сабырсыз, сабырсыз адам – қадірсіз болып, і л і к к е а л ы н б а й жүреді (Ж.Ахмади, Айтұмар, 325).